Türkiye Klinikleri Yayınevi, Ankara, 2021
ÖZET Tanımlayıcı türde tasarlanan bu araştırma İstanbul İlinde bulunan dört aile sağlığı merkezinde yürütüldü. Araştırmanın örneklemini Aile Sağlığı Merkezine başvuran, 60 yaş ve üstünde, mental durumu iyi ve araştırmaya katılmak için gönüllü olan 188 birey oluşturdu. Veriler araştırmacılar tarafından literatür doğrultusunda geliştirilen, dokuzu tanıtıcı, 44’ü yaşadıkları ev çevresi koşulları ve düşme durumlarını sorgulayan 53 sorudan oluşan anket formu kullanılarak görüşme yöntemi ile toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde sayı yüzdelik ve ki kare testi kullanıldı. Yaşlı bireylerde son bir yıl içinde en az bir kez düşenlerin oranı %33,0’tür Düşmelerin %30,6’sı banyo, tuvalet, %27,4’ü bahçe ve çevresinde olmuştur. Yaşlı bireylerin yaşadığı ev ve çevre koşulları sorgulandığında; %76,6’sı kapılarında eşik olduğunu,%94,2’sı evin zemininde halı kilim olduğunu, %43,6’sı küvet ve duşta tutunma barlarının olmadığını belirtti. Son bir yıl içinde az bir kez düşenlerin oranı %33’tür ve düşmelerin %30,6’sı banyo,tuvalet, %27,4’ü bahçe ve çevresinde olmuştur. Bireylerin %20,7’si merdiven basamaklarının uygun olmadığını,%46,3’ü koridorda kutu masa vb. eşyalar bulunduğunu (p<0,001), %30,9’u gece lambası(p<0,003), %18,1’i yatak başında etejer (p<0,002) ve %47,9’u telefon olmadığını (p<0,003), %8,5’igiysi ve eşyalarına kolay ulaşamadığını (p<0,002),belirtmiştir. Banyoda %17,6’sı havalandırma sisteminin olmadığını (p<0,003), %10.6’sı terlik ya da ayakkabılarının kaydığını (p<0,001), %9.6’sı etek vepantolon boylarının ayaklarına takıldığını (p<0,001) belirtmiştir. Tüm bu çevresel faktörler ile düşme arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p<0,05). Araştırma popülasyonun yaşam çevresi koşulları fiziksel ve fonksiyonel özellikleri uygun bulunmamıştır. Düşmelerin büyük çoğunluğu banyo ve tuvalet çevresindeki olumsuzluklardan etkilenmektedir, sonucuna varılmıştır.