Teknolojinin gelişimi ile birlikte her alanda olduğu gibi, hukuk uygulamalarında da önemli bir değişimin yaşanmaya başlandığı bilinmektedir. Tahmin, analiz, karar destek mekanizmaları gibi yapay zeka tabanlı uygulamalar, hukuk uygulamasında olağan bir hale gelmeye başlamıştır. Teknolojik yenilikler, değişimi hızlandırmakta, yenilikçi fikirlerin önünü açmakta ve her geçen gün bu fikirlere bir yenisi daha eklenmektedir. Ceza muhakemesi açısından son dönemlerde, duruşmaların sanal olarak yapılması, uyuşmazlıkların dava simülasyonları yoluyla çözüme kavuşturulması gibi fikirler öne sürülmeye başlanmış, bu ve benzeri inovatif yöntemler tartışılmaya açılmıştır. Esasen, hali hazırda uygulanmakta olan sesli ve görüntülü bilişim sisteminin (SEGBİS) farklı bir türü olarak değerlendirebileceğimiz e-duruşma, 2019 yılında ortaya çıkan küresel salgının etkisi ile ilk etapta ülkemizde hukuk muhakemelerinde hayata geçirilmiştir. Şüphesiz, bu alanda en yenilikçi ve ilericiteknolojiler, sanal/artırılmış gerçeklik teknolojileridir. Küresel çapta yaşanan sağlık krizi, bu tür teknolojilerin kullanımını son dönemlerde artırdığı gibi, muhakeme alanında kullanılabilirliği üzerindeki tartışmaları da oldukça tetiklemiştir. Gerek doktrinde gerekse AİHM kararlarında temkinli yaklaşılan SEGBİS yöntemi, delillerin doğrudan doğruyalığı ve yüz yüzelik gibi ceza muhakemesinin temel ilkelerini zedelediği gerekçesiyle eleştirilmekte ve kullanımı çeşitli kriterler bağlamında uygun görülmektedir. Sanal/artırılmış gerçeklik uygulamalarının ise farklı özellikleri bulunduğundan, ceza muhakemesinin temel ilkelerinin, anılan teknolojiler karşısında varlığını ve fonksiyonunu kaybedip kaybetmeyeceğinin tartışmaya açılması gerekmektedir. Bu çalışmada, sanal/e-duruşma uygulamaları ve sanal/ artırılmış gerçeklik teknolojilerinin ceza muhakemesinde kullanılabilirliği inceleme konusu yapılmış ve bu teknolojilerin muhakemenin temel ilkeleri açısından meydana getirebileceği olası fayda ve zararlar analiz edilmeye çalışılmıştır.