Akademik Veri Yönetim Sistemi
35. ULUSAL NÜKLEER TIP KONGRESİ, Antalya, Türkiye, 26 - 30 Nisan 2023, ss.4-5
Amaç: Transarteriyel radyoembolizasyonda (TARE) kullanılan Y-90 ile
işaretli cam mikroküreler, kalibrasyon tarihinden 12 gün sonrasına kadar
kullanılabilir. Metastatik kolorektal kanser (mKRK) olgularında yarı ömrü
uzadıkça daha düşük spesifik aktivitede ve daha fazla sayıda mikroküre
ile farklı bir tedavi opsiyonu sunan bu geç kalibre Y-90 cam mikroküreler
için literatür bilgisi sınırlıdır. mKRK olguları için tedaviye yanıtın
değerlendirilmesinde florodeoksiglukoz (FDG) pozitron emisyon tomografi
(PET)/bilgisayarlı tomografi (BT) ve bu görüntüleme yöntemi ile elde edilen
kantitatif değerlendirme kriterleri olan metabolik tümör volümü (MTV) ve
total lezyon glikoliz (TLG) kavramları nekrotik tümör dokusundan bağımsız
olarak tümör yükünü daha doğru bir biçimde saptamaktadır. Bu çalışmada,
geç kalibre Y-90 cam mikroküreler ile TARE uygulanan olgularda tedavi
etkinliğini tedavi öncesi/sonrası FDG PET/BT görüntülemelerinden elde
edilen kantitatif ölçümler ile değerlendirmeyi amaçladık.
Yöntem: Çalışmaya geç kalibre Y-90 cam mikroküreler ile tedavi edilen
toplam 77 mKRK olgusu/93 TARE seansı dahil edildi. Tüm tedaviler için
SimplicitY-90™ yazılımı kullanılarak gerekli dozimetrik hesaplamalar
yapıldı (Şekil 1). Tedavi öncesi ve tedavi sonrası 9-10. hafta FDG PET/BT
görüntülemeleri gerçekleştirilerek “bazal” ve “takip” MTV ve TLG değerleri
hesaplandı. (MTV/Gray)x100 ve (TLG/Gray)x100 değerleri (birim MTV/TLG
için absorbe edilen doz sabit değeri) hesaplandı. Olgular “Tedaviye Tam
Yanıt-TY”, “Parsiyel Yanıt-PY”, “Stabil Hastalık-StH” ve “Progrese HastalıkPH” olmak üzere 4 ayrı grupta değerlendirildi ve “Hastalık Kontrol OranıHKO” hesaplandı (Şekil 2). Genel sağkalım (GS) ve ilk tedavi sonrası sağkalım
(İTSS) süreleri belirlendi. Doz/toksisite profili için olgular tedavi sonrası 2,
4, 8. haftalarda CTCAE skorlama sistemi ile değerlendirildi. TARE’ye bağlı
kronik hepatotoksisite olasılığı açısından olgular tedavi sonrası en az 6 ay
takip edildi.
Bulgular: Doksan üç tedavi için: On olguda TY; 36 olguda PY; 33 olguda
StH; 14 olguda PH saptandı. HKO %84,9 olarak bulundu. Tedavi öncesi
birim TLG ve MTV değeri için absorbe edilen doz maruziyeti arttığında
tedaviye yanıt oranında istatistiksel olarak anlamlı artış saptandı (p=0,004
ve p=0,005). Karaciğere ulaşan mikroküre sayısında artış ile tedavi yanıtı
arasında tüm olgular birlikte değerlendirildiğinde anlamlı bir istatistiksel
ilişki kurulamazken (p=0,131) TY ve PY olgularında; StH ve PH olgularına
kıyasla karaciğere ulaşan mikroküre sayısında anlamlı bir artış dikkati çekti
(p=0,022). Tedavi öncesi birim TLG ve MTV değeri için absorbe edilen doz
maruziyeti arttığında gerek GS gerekse İTSS sürelerinin istatistiksel olarak
anlamlı bir artış gösterdi (p=0,003 ve p=0,007, Şekil 3). Doz/toksisite
profili için yapılan değerlendirmede geç postkalibre Y-90 cam mikroküre
tedavisinin klinik olarak anlamlı sayılabilecek ek yan etki/hayati risk
oluşturmadı görüldü. Bununla birlikte, karaciğere ulaşan mikroküre sayısı
arttıkça sağlıklı karaciğer parankiminin radyasyon maruziyetinin artış
gösterdiği dikkati çekti (p<0.001).
Sonuç: Çalışmamız, geniş bir kohortta geç postkalibre Y-90 cam
mikrokürelerin tedavi etkinliğini/güvenliğini göstermiştir. F-18FDG PET/BT
ile elde edilen kantitatif ölçümler ışığında, etkin bir tedavi/daha uzun GS
elde edebilmek için güvenilir absorbe edilen doz maruziyetinin ve karaciğere
ulaşan mikroküre sayısının MTV ve TLG kavramları ile olan ilişkisi, geç kalibre
cam mikroküreler için literatürde ilk kez ayrıntılı ve net bir şekilde ortaya
konmuştur.
Anahtar Kelimeler: Transarteriyel radyoembolizasyon, metastatik
kolorektal kanser, geç kalibre Y-90 cam mikroküreler, total lezyon glikolizi,
metabolik tümör volümü