Türkiye’de bir sanat kurumu oluşturma niyeti çokça kez ifade edilmiştir. Ancak bu konu, genelde ülkedeki tüm diğer “kültürel” meseleler gibi bir süre gündemde kaldıktan sonra yerini “daha önemli” konulara bırakır hale gelmiştir. Bu doğrultuda, AKP Hükümeti de Türkiye’de bir sanat kurumu oluşturma düşüncelerini zaman zaman gündeme taşımıştır.

            Ancak son zamanlarda, hükümet yetkilileri yasa tasarısı halinde olan ve TÜSAK adıyla bilinen Türkiye Sanat Kurumu’nun kısa bir süre içinde yasalaşarak devreye gireceğini ifade etmektedir. Bu durumda Devlet Tiyatroları ve Devlet Opera ve Balesi gibi kurumların kapatılması gündemdedir. Bu hususa, özlük haklarını korumak ve özgürce sanat icra etmek için başta devlet sanatçıları olmak üzere tüm sanat emekçileri tepki vermektedirler.

            Bir yandan hükümet tarafından TÜSAK’ın herkesin kültür ve sanat faaliyetlerine erişebildiği bir toplumsal yapıyı kuracağı ve özerk bir sanat kurumu olacağı iddia ediliyor olsa da, diğer bir yandan İslami burjuvazinin kendi muhafazakâr kültürel ve estetik yargılarını oluşturma niyeti açıkça belirtilmektedir. Bu söylemlerle birlikte, Yasa Tasarısı’nda kurumun Bakanlar Kurulu tarafından atanacak ve doğrudan ihale açma yetkisini elinde bulunduracak bir kurul tarafından yönetilmesi gibi hususlar nedenleriyle TÜSAK’ın herkesin değil belli bir kesimin sanat kurumu olacağı yönünde endişeler artmaktadır.

            Türkiye’de bir kültür politikasından söz etmek oldukça güçtür ve bu anlamda yeni bir yapılandırma şarttır. Ancak yasa tasarısının bu şekilde yasalaşması, kültür ve sanata erişim, bu alanlarda istihdam ve yatırım konularını oldukça derinden etkileyecektir. Bu çalışmada, yasa tasarısına itirazların birleştiği noktalar saptanarak, yasalaşması halinde ülkedeki kültür ve sanat yaratım ortamına olası etkileri tartışılması amaçlanmaktadır.