Akademik Veri Yönetim Sistemi
International Necatibey Educational and Social Science Research Congress, Balıkesir, Türkiye, 26 - 28 Ekim 2018, cilt.1, ss.176-187
Kavram; varlıkları, olayları ve düşünceleri sınıflandırdığımızda aynı gruba verilen ortak isimdir. Kavramlar bilginin yapıtaşı olup soyut düşünce birimleridir. Bu durumda her birey yaşamına başladığı andan itibaren kavram öğrenmeye ve öğrendiği kavramları zihninde yapılandırmaya başlamaktadır. Kavram yanılgısı ise literatürde birçok tanımı yapılmakla birlikte kısaca öğrencinin herhangi bir konuda o konu hakkındaki bilimsel düşüncelerden farklı düşünmesidir. Öğrenci dış dünyadan edindiği bilgileri kendi zihinsel süzgecinden geçirebilirse anlamlandırır. Bu bağlamda ön bilgilerin doğru olması gerekmektedir. Nitekim literatürde kavram yanılgılarının tespit edilip giderilmesi gerektiği düşüncesi hakimdir. Literatürde öğrenme, öğrencinin zihinsel yapısındaki değişme, gelişme ve ilerleme olarak kabul edilir. Zihinsel yapıdaki değişim davranış değişikliği ya da yeni davranışlar kazanmayı amaçlamaktadır. Bu konuda literatürdeki en temel görüş geleneksel öğretim yöntemlerinin kavram yanılgılarını gidermede yetersiz olduğudur. Bunun yerine öğrencinin derslerde aktif bir şekilde olduğu yapılandırmacı öğrenme yöntemleri savunulur. Yapılandırmacı öğrenme kuramına göre derslerde öğretmenin görevi bilgiyi aktarmak olmamalıdır. Eğitimdeki amaç öğrencilerin ilgisine ve beklentisine uygun olarak çevrelerindeki olaylarla ilgili kendi izlenimlerini bilgi düzeyine çıkarmak olmalıdır. Kimya dersinde öğrencinin araştırma alanı oldukça geniştir. Öğrenci bir bilim insanı gibi gözlem, ölçme, deney ve açıklama yapabilmektedir. Bu durumda öğretmenin görevi öğrenciye rehberlik etmek olmalıdır. Bu hedefler doğrultusunda öğretim yöntemleri açısından bazı değişiklikler yaşanmış olup literatürde yeni stratejiler geliştirilmiştir. Bu çalışmada kimya eğitiminde kavram yanılgılarının giderilmesinde kullanılan literatürleri incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada incelenen yöntemler ise şu şekilde sıralanabilir; kavramsal değişim yaklaşımı, benzetme (analoji), kavram karikatürü, üç boyutlu modelleme, aktif öğrenme uygulamaları, öğretimde bilgisayar kullanımı, hikayeler ve kimya öğretimi, probleme dayalı öğrenme yöntemi. Yöntemlerin ortak özelliği ise burada öğrenmeyi gerçekleştiren kişi öğrencidir, öğrenme ortamında öğretmen rehber konumundadır ve öğrenci aktif olmalıdır. 177
Sonuç olarak literatürde öğretmenler bu yöntemleri sınıflarında uyguladıklarında geleneksel öğretim metotlarına göre daha verimli sonuçlar elde ettiklerini belirtmişlerdir.