Bu makale, İstanbul’da bulunan Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesinde yer alan Fransız Dili ve Eğitimi Bölümündeki 52 öğrencinin katılımıyla gerçekleştirilmiş nicel tipi bir anketin sonuçlarını ele almaktadır. Bu çalışma, Lisans ve Yüksek Lisans öğrencilerinin çevrimiçi eğitimden önceki ve çevrimiçi eğitim sırasındaki dil öğrenim stratejilerini incelemektedir. Eğitimdeki durum değişikliğiyle beklenmedik bir şekilde karşı karşıya kalan öğrenciler, bir gecede hiç aşina olmadıkları bir çevrimiçi çalışma yöntemini takip etmek zorunda kaldılar. Yalnızca stratejik, teknik, teknolojik, organizasyonel, mekânsal değil, aynı zamanda psikolojik ve sosyolojik olarak ilişkisel düzeylerde de uyarlamaların derhal yapılması gerekti. Bu araştırma, öğrencilerin dil öğrenme stratejilerini dört ana eksene göre ön plana çıkarmaktadır: birinci eksen bilişsel stratejilere dayanmaktadır, ikinci eksen üstbilişsel stratejileri vurgulamaktadır, üçüncü eksen duygusal stratejiler üzerinedir, dördüncü ve son eksen ise kaynak yönetimi üzerinedir. Amaç, çevrimiçi eğitim boyunca öğrenci çalışma uygulamalarının öğrenim açısından gelişimini kavramak ve bu yeni eğitim şekline uyum sağlamak amacıyla öğrencilerin bizzat kendileri tarafından geliştirilen yeni stratejileri anlamaktır. Alışık oldukları dil öğrenme stratejilerine bağlı mı kaldılar? Yoksa yeni dil öğrenim stratejileri mi geliştirdiler? Çevrimiçi eğitim sürecinde öğrencilerin çalışmaya öncekiyle aynı dil öğrenim stratejileri ile devam edip etmediklerini ve öğrenme stratejilerini gerektiği gibi yeniden ayarlayıp ayarlamadıklarını, değiştirip değiştirmediklerini veya geliştirip geliştirmediklerini anlamaya çalıştık.