Akademik Veri Yönetim Sistemi
IV. Türkiye Lisansüstü Çalışmalar Kongresi, Kütahya, Türkiye, 14 - 17 Mayıs 2015, cilt.5, ss.237-250
Öz: Teknik bir yaratı olarak görüntü, 1800’li yılların başından itibaren hayata egemen olmaya başlamıştır ve günümüzde yeni bir gerçeklik formu olarak kendini var etmektedir. Bu süreçte görüntü, insanlığın tek üretimi haline gelmektedir. Görüntüyü anlamak ise aynı zamanda o görüntüyü ortaya koyan araçları da anlamak demektir. Süreç içerisinde teknolojinin ve rasyonalitenin gelişimi yeni bir gerçeklik bilinci yeşertmiştir. Yükselmekte olan rasyonalite, aydınlanma, pozitivizm hayatın her alanında mutlak ve nesnel olana dair bir tavrı doğurmuştur. Sonuç olarak pozitivizm ve kameranın ortaya koyduğu görüntü, birlikte büyümüştür. Bu durum aygıtın üretimi olan görüntünün kutsanmasına sebep olmuştur. Süreç içerisinde görüntü, Batılı ilerleme çağının bir çıktısı olarak tüm gelişmelerin sembolü rolünü üstlenmektedir. Görüntü en temelde nesnel bir hakikat olarak addedilmiştir. Görüntü, bugünün dünyasının ve insan yaşamının vazgeçilmez bir unsuru olarak ortada durmaktadır. Görüntü topyekûn bir biçimde insanlığın inandığı, bilgilendiği, idealize ettiği ve istediği her şeydir. Böylece görüntü mutlaklaşmakta ve bir zorunluluk hali olarak kendini ortaya koymaktadır. İnsanî varlığın ve var oluş mücadelesinin her alanına sirayet etmektedir. Sonuç olarak görüntü, kendi dışında bir bilgilenme, algılama ve yaşama sürecine izin vermemektedir.Bu noktada görüntü sadece fotoğraf, sinema ya da medya alanına sığdırılamayacak bir hüviyete sahip olmaktadır. Bu sahip oluş hali gün geçtikçe radikalleşmektedir. Mekanik bir üretim olarak görüntü yeni bir varlık mertebesi haline gelmekte ve anlaşılmayı beklemektedir.
Anahtar kelimeler: Varlık, Teknik, Görüntü, Kamera, Hakikat.