Akademik Veri Yönetim Sistemi
Bozok Tıp Dergisi, cilt.10, sa.2, ss.189-197, 2021 (Hakemli Dergi)
Amaç: Bu çalışmada, Beta Glukan, fukoksantin ve kombinasyonlarının serulein kaynaklı akut pankreatit (AP) sıçan modelindeki etkileri araştırıldı.
Gereç ve Yöntem: Sıçanlar kontrol ve AP gruplarına ayrıldı. AP bir saat arayla dört kez serulein (20 ug/kg/ip) enjeksiyonuyla oluşturuldu. Serulein enjeksiyonundan 3 gün önce AP gruplarına günde 1 kez taşıyıcı, Beta Glukan (BG40 mg/kg/po), fukoksantin (Fuko40 mg/kg/po) veya Beta Glukan (BG40 mg/kg/po) fukoksantin (Fuko40 mg/kg/po) uygulandı. Son enjeksiyondan sonraki 8. saatte ötenazi gerçekleştirildi. Serumda amilaz ve lipaz, pankreas dokusunda interlökin-1β (IL-1β), interlökin-6 (IL-6), interlökin-10 (IL-10), lucigenin kemilüminesans (CL), malondialdehit (MDA), miyeloperoksidaz (MPO) enzim aktivitesi ve Hematoksilen & Eosin (H&E), Siklooksijenaz-2 (COX-2), nükleer faktör kappa B (NF-κB) histopatolojik incelemeleri yapıldı. İstatistiksel analizler için tek yönlü ANOVA ve Bonferroni post-hoc testi uygulandı.
Bulgular: Taşıyıcı grubunda amilaz, lipaz, lusigenin, IL-1β ve IL-6 düzeyleri kontrole göre (p <0,01-0,0001)yükselirken, GSH ve IL-10 düzeyleri azaldı (p<0,0001). Lipaz ve amilaz düzeyleri BG, Fuko ve BG+Fuko tedavileri ile taşıyıcıya göre azaldı (p<0,05-0,001). IL-6 düzeyleri, Fuko ve BG+Fuko grubunda taşıyıcıya göre azaldı (p<0,01). IL-1β düzeyleri BG, Fuko ve BG+Fuko gruplarında taşıyıcı grubuna göre azaldı (p<0,001-0.0001). IL-10 düzeyi yalnızca BG grubunda taşıyıcı grubuna göre arttı (p<0,01). H&E, COX-2 skorları taşıyıcı grubunda kontrole göre artarken (p<0,0001) BG, Fuko ve BG +Fuko tedavileri ile azalma gözlendi (p<0,05-0,001). Taşıyıcı grubunda artan NF-κB skorları (p<0,0001), BG tedavisi ile azaldı (p<0,01). Taşıyıcı grubundaki artan lusigenin kemiluminesans, MPO ve MDA düzeyleri (p <0,01-0,0001) tüm tedavilerle azaldı (p <0,01- 0,0001).
Sonuç: Beta Glukan ve fukoksantin tedavisi pro-inflamatuvar sitokinleri, COX-2 düzeyini ve oksidatif belirteçleri azaltarak anti-inflamatuvar sitokin düzeyini arttırarak AP gelişimini hafifletmiştir.