Akademik Veri Yönetim Sistemi
24th Congress of the International Association of Paediatric Dentistry Seoul, Korea, 12–15 June 2013., Seoul, Güney Kore, 12 - 15 Haziran 2013, ss.216
BiodentineTM'in dental pulpa kök hücrelerüzerindeki sitotoksik etkisi
G. ÖZBAY1, A.BANU ERTAN2, G. KOSE3 & B. KARGUL1
1Marmara Üniversitesi Diş Hekimliği Çocuk Diş Hekimliği Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye; 2Genetik Bölümü ve Biyomühendislik, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul, Türkiye;
3 Genetik ve Biyomühendislik Bölümü, Yeditepe Üniversitesi,
BIOMATEN Biyomalzeme ve Dokularda Mükemmellik Merkezi
Mühendislik, ODTÜ, İstanbul, Türkiye
Giriş: Yaşamsal pulpa tedavisinin başarısı ancak
pulpa hücrelerinin canlılığını koruyarak elde edilir. Canlılığı sürdürmek için,
biyouyumlu, sitotoksik olmayan materyallerin kullanılması zorunludur.
Amaç: Bu ex vivo çalışmanın amacı,
BiodentineTM sitotoksisitesi ve beyaz Mineral ile karşılaştırın
Trioksit Agrega (MTA), Formocreazol (FC), Ferrik Sülfat
(FS) ve Kalsiyum Hidroksit (CH).
Tasarım: Malzemeler üreticinin ve
mucidin talimatları ve aseptik bir ortamda karıştırılarak
steril bir alet. Malzemeler taze ve set olarak test edildi
süt dişlerinin pulpasından türetilen kök hücreler hakkında
sitotoksisitesini değerlendirin. Hücre canlılığı yanıtları değerlendirildi
MTS [3- (4,5-dimetiltiyazol-2-il) -5- (3-karboksimetoksifenil) - ile.
2- (4-sülfofenil) -2H-tetrazolyum, iç tuz] deneyi
ve Elisa okuyucu 1, 72 ve 168 saat (7 gün). Olmayan malzemeler
hücreler ve kültür ortamı, pozitif ve negatif kontroller olarak görev yaptı,
sırasıyla. Sitotoksisitedeki farklılıklar tek yönlü değerlendirildi
ANOVA.
Bulgular: Malzemelerin sitotoksisitesi istatistiksel olarak farklıydı
üç zaman aralığında (P <0.01). En düşük sitotoksik değerler
kaydedilen WMTA alt grupları tarafından ifade edildi ve ardından
Kalsiyum Hidroksit ve BiodentineTM; Formocreazol alt grupları
en sitotoksik dental materyaldi (P <0.001). Hücresel canlılık
BiodentineTM son anda MTA'dan daha düşüktü
Aralık.
Sonuç: BiodentineTM, MTA'ya makul bir alternatiftir
düşük sitotoksisitesi nedeniyle. İyi bir biyouyumluluğa sahiptir.
ve MTA için daha düşük tahmini maliyet ve umut verici gibi görünüyor
diş malzemesi. Diğer in vivo ve ex vivo çalışmalar
BiodentineTM'in özelliklerini ve klinik kullanımını değerlendirmek için gereklidir.
Anahtar kelimeler: sitotoksik etki, biodentineTM, diş pulpası, kök hücreler,
MTA.
Cytotoxic effect of BiodentineTM on dental pulp stem
cells
G. OZBAY1, A.BANU ERTAN2, G. KOSE3 & B. KARGUL1
1Department of Pediatric Dentistry, Marmara University, Dental
School, Istanbul, Turkey; 2Department of Genetics and
Bioengineering, Yeditepe University, Istanbul, Turkey;
3Department of Genetics and Bioengineering, Yeditepe University,
BIOMATEN Center of Excellence in Biomaterials and Tissue
Engineering, METU, Istanbul, Turkey
Background: The success of the vital pulp therapy could only be
achieved by maintaining vitality of pulp cells. To maintain viability,
it is compulsory to use biocompatible, non-cytotoxic materials.
Aim: The purpose of this ex vivo study was to investigate the
cytotoxicity of BiodentineTM, and compare it with white Mineral
Trioxide Aggregate (MTA), Formocreazol (FC), Ferric Sulfate
(FS) and Calcium Hydroxide (CH).
Design: Materials were prepared according to manufacturer’s and
inventor’s instructions and mixed in an aseptic environment with
a sterile instrument. The materials were tested in fresh and set
states on stem cells that derived from pulp of primary teeth to
assess their cytotoxicity. The cell viability responses were evaluated
with MTS [3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-5-(3-carboxymethoxyphenyl)-.
2-(4-sulfophenyl)-2H-tetrazolium, inner salt] assay
and Elisa reader for 1, 72 and 168 h (7 days). Materials without
cells and culture medium served as positive and negative controls,
respectively. Differences in cytotoxicity were evaluated by oneway
ANOVA.
Results: The cytotoxicity of the materials was statistically different
at the three time interval (P < 0.01). The lowest cytotoxic values
recorded were expressed by WMTA subgroups followed by
Calcium Hydroxide and BiodentineTM; Formocreazol subgroups
were the most cytotoxic dental material (P < 0.001). Cellular viability
in BiodentineTM was lower than MTA at the final time
interval.
Conclusion: BiodentineTM is a reasonable alternative to MTA
because of its low cytotoxicity. It has good biocompatibility as
well as lower estimated cost to MTA and seems to be a promising
dental material. Further in vivo and ex vivo studies are
required to assess the properties and clinical use of BiodentineTM.
Keywords: cytotoxic effect, biodentineTM, dental pulp, stem cells,
MTA.