Tiyol-Alken Tepkimelerine Hesapsal Bir Yaklaşım

Fındık V., Değirmenci İ., Çatak Ş., Aviyente V.

29. Ulusal Kimya Kongresi, Ankara, Türkiye, 10 - 14 Eylül 2018, ss.1

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1
  • Marmara Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Tiyol-alken tepkimelerine hesapsal bir yaklaşım

Volkan Fındık † İsa Değirmenci *‡ Şaron Çatak *†and Viktorya Aviyente *†

† Boğaziçi Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Kimya Bölümü, Bebek, 55139 İstanbul, Türkiye

‡ Ondokuz Mayıs University, Mühendislik Fakültesi, Kimya Mühendisliği Bölümü, 55139 Samsun, Türkiye

Klik kimya alanı 2001’den sonra hızlı bir şekilde gelişmeye başladı. Bu tür tepkimelerin genel özellikleri yüksek miktarda ürün vermeleri, kısa reaksiyon süresine sahip olmaları, farklı fonksiyonel gruplara ve solventlere karşı yüksek toleransa sahip olmaları, çok az miktarda ve zararsız yan ürün vermeleri olarak listelenebilir. Yakın zamanda yapılan Cu (I)-aracılı klik tepkimelerinin verdiği başarılı geri bildirimlerinden sonra diğer klik reaksiyonlara olan ilgide ve yapılan çalışma sayısında artış olmuştur. Bir çeşit alkenin katılma tepkimesi olan tiyol-en raksiyonları dendirimer sentezi1, nano kimya2, mikro akışkan3 ve elektooptik material4 sentezi, hidrojel sentezi5 ve ilaç taşıma sistemleri6 gibi farklı bir çok alanda kullanılmaktadır.

Bu çalışmada, tiyol-en reaksiyonlarının kinetiğinin ve enerjilerinin daha iyi anlaşılabilmesi için hesapsal yöntemle 11 farklı radikal başlatıcılı tiyol-en tepkime seçilmiş, katılma ve zincir transfer tepkimeleri modellenmiştir. Bu tepkimelerde 7 farklı alken ve 4 farklı tiyol radikali kullanılmıştır. Bu teorik çalışma M06-2X/6-31++G** yöntemi ile gerçekleştirildi. Yapı-reaktivite ilişkilerini açıklamak için ileri ve geri tepkime hız sabitleri deneysel sonuçlarla karşılaştırılmış, radikallerin kararlılık enerjileri, spin yoğunlukları hesaplanmış, alkenlerin singlet ve triplet aralıkları gösterilmiştir. Hesapsal yöntemle modellenen tepkime sonuçlarının deneysel verilerle yüksek korelasyon içinde oldukları görülmüştür.

REFERANSLAR

(1)       Carlmark, A.; Hawker, C.; Hult, A.; Malkoch, M. Chem. Soc. Rev. 2009, 38 (2), 352–362.

(2)       Hagberg, E. C.; Malkoch, M.; Ling, Y.; Hawker, C. J.; Carter, K. R. Nano Lett. 2007, 7 (2), 233–237.

(3)       Hung, L.-H.; Lin, R.; Lee, A. P. Lab Chip 2008, 8 (6), 983.

(4)       Lalgudi V. Natarajan,; Christina K. Shepherd,; Donna M. Brandelik,; Richard L. Sutherland,; Suresh Chandra,; Vincent P. Tondiglia,; David Tomlin, and; Timothy J. Bunning. 2003.

(5)       DeForest, C. A.; Polizzotti, B. D.; Anseth, K. S. Nat. Mater. 2009, 8 (8), 659–664.

(6)       Chen, G.; Amajjahe, S.; Stenzel, M. H.; Kiessling, L. L.; Haddleton, D. M.; Drockenmuller, E.; Messmore, B. W.; Hawker, C. J.; Evans, S. D.; Haddleton, D. M. Chem. Commun. 2009, 124 (10), 1198.