GÖRSEL GERÇEKLİKTEN SANAL GERÇEKLİĞE: ÜÇ BOYUTLU GÖRÜNTÜ KAYIT YÖNTEMLERİ


Sayılgan Y.

ASOS Journal, sa.71, ss.96-106, 2018 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Basım Tarihi: 2018
  • Doi Numarası: 10.16992/asos.13722
  • Dergi Adı: ASOS Journal
  • Sayfa Sayıları: ss.96-106
  • Marmara Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Ana akım sinema, artık neredeyse tamamen masa başında yapılan bir üretim olma-ya başladı. Sanal gerçeklik gibi yeni teknolojilerin ortaya çıkmasıyla, sinema sanatıönemli bir dönüşümün eşiğinde. Tüm bu gelişmelerle beraber, görsel gerçekliğe tek bir perspektiften bakma şansı veren klasik film kamerası tüm ihtiyaçlara cevap ve-remiyor. Film yapımcıları, etkileşimli filmler yapmak 
 
ya da yapım sonrası üretimaşamalarında daha özgürce hareket edebilmek için, tek bir kamera açısına bağlıkalmayacakları çözümler arıyor. Bu bağlamda uzamın görüntüsünü üç boyutlu ola-rak kaydetmek önem kazanmıştır. Bu araştırmada, uzamın görüntüsünü ya da
 
çeşit-li görsel özelliklerini üç boyutlu olarak kaydetmek için kullanılan yöntemler ve buyöntemlerin ne amaçla, nasıl kullanıldıkları tasarımcı bakış açısından incelenmiştir.
The mainstream cinema is now almost entirely a table-top production. With theemergence of new technologies such as virtual reality, the art of cinema is on theverge of a significant transformation. Along with all these developments, the clas-sical film camera, which gives a chance to look at visual reality from a single pers- pective, can not respond to all needs. Filmmakers are looking for solutions that willnot stick to a single camera in order to make interactive films or move more freelyduring the post-production phase. In this context, it is important to record the ima-ge of space in three dimensions. In this research, methods used to record the appea-rance of space or various visual features in three dimensions and their purpose andhow they are used are examined from a designer perspective.Ana akım sinema, artık neredeyse tamamen masa başında yapılan bir üretim olma-ya başladı. Sanal gerçeklik gibi yeni teknolojilerin ortaya çıkmasıyla, sinema sanatıönemli bir dönüşümün eşiğinde. Tüm bu gelişmelerle beraber, görsel gerçekliğe tek bir perspektiften bakma şansı veren klasik film kamerası tüm ihtiyaçlara cevap ve-remiyor. Film yapımcıları, etkileşimli filmler yapmak 
 
ya da yapım sonrası üretimaşamalarında daha özgürce hareket edebilmek için, tek bir kamera açısına bağlıkalmayacakları çözümler arıyor. Bu bağlamda uzamın görüntüsünü üç boyutlu ola-rak kaydetmek önem kazanmıştır. Bu araştırmada, uzamın görüntüsünü ya da
 
çeşit-li görsel özelliklerini üç boyutlu olarak kaydetmek için kullanılan yöntemler ve buyöntemlerin ne amaçla, nasıl kullanıldıkları tasarımcı bakış açısından incelenmiştir.