Kuzudişli B.(Yürütücü), Güşen S. A., Topgül M. E.
TÜBİTAK Projesi, 2017 - 2018
Bu çalışmada Hadis İlimleri’nden
biri olan ve Hz. Peygamber’in hadisleri söyleme sebepleri anlamına gelen
“Esbâbü vürûdi’l-hadîs”den hareketle, sahâbî ile tâbiîlerin hadisleri rivâyet
etme gerekçelerini ifade etmek üzere üretilen “Sebebü îrâdi’l-hadis” kavramı
sistemleştirilmeye çalışılacak ve bu kavram ışığında I. Asırdaki hadis rivâyet
tarihi yeniden değerlendirilecektir. Hadis tarihi ve hadislerin anlaşılması
açısından ülkemizde ve diğer ilmî muhitlerde yeni bir perspektif açacağı umulan
ve fonksiyonları bu çalışmayla belirlenecek olan “Sebebü îrâdi’l-hadis” kavramı
özellikle hadis tarihinin, hadis tarihini zikreden kaynaklar vasıtasıyla değil
bizzat hadislerde zikredilen bilgiler üzerinden okunmasını hedeflemektedir.
Böylece hadislerde dağınık olarak bulunan hadis rivâyetindeki bağlam bilgilerinin
söz konusu başlık çerçevesinde hadis ilimlerinden biri haline getirme imkânı
araştırılacaktır.
Hadis rivâyetinin ilk asrı,
birçok araştırmacının titizlikle üzerinde durduğu hadislerin rivâyetini,
anlaşılmasını ve sübûtunu çeşitli açılardan tartıştıkları bir zaman dilimidir.
Genel olarak sahâbe ile büyük ve orta tabakadaki tâbiûn neslini kapsayan bu
yüzyıl hakkında birçok çalışma yapılmış olsa da, bu asırda hadislerin rivâyet
bağlamını araştıran sistemli bir çalışmaya ihtiyaç bulunmaktadır. Bu sayede
“Sebebü îrâdi’l-hadis”in hadis ilimlerinden biri haline getirilme imkânının
araştırılması da hedeflenmektedir. Sahâbilerin hadisleri rivâyet etme
bağlamının hicrî I. asırdaki hadis rivâyetini nasıl şekillendirdiği farklı
birçok örnekle açıklanacak olmasına rağmen “Sahâbe Meslek ve İlgilerinin Hadis Rivâyeti
İle İlişkisi” başlığı, ayrı bir kısımda daha derinlemesine incelenecektir. Bu
kısımda Hz. Peygamber’in muhatapları olan sahâbe neslinin, ondan duydukları bir
söz veya karşılaştıkları bir olay hakkındaki algı farklılıklarının, naklettikleri
rivâyetlere tesiri olup olmadığı ilk asırdaki rivâyet bağlamı dikkate alınarak
ve modern eğitim psikolojisindeki “Algıda Seçicilik” kuramı çerçevesinde
araştırılacaktır.
Çalışmanın üçüncü kısmında ise hicrî
I. asırdaki rivâyet bağlamının önemi farklı bir zaviyeden “Sünnî-Şiî
Farklılaşmasına Yeni Bir Bakış: Hadis Bağlamının Yeniden İnşası Problemi”
başlığı altında tartışılacaktır. Bu aşamada Ehl-i sünnet ile Şîa arasında
polemiklere konu olmuş bazı rivâyetler üzerinden, mezheplerin kendi durumlarını
meşrulaştırmak için bağlam inşasına gidip gitmedikleri tetkik edilecektir. Çünkü
mezhebî kabuller Kur’ân âyetlerinin ait olmadıkları bir bağlamda yorumlanması
ya da Peygamber’in otoritesine başvurma gayesiyle spesifik bir konuda hadis
uydurulmasının yanı sıra rivâyet bağlamının yeniden inşasına da sebebiyet verebilmiştir.
Bu noktada örnek olarak seçilen birtakım rivâyetlerin bağlamları “Sebebü
vürûdi’l-hadîs” ve “Sebebü îrâdi’l-hadis” ilimlerinin de yardımı ile tespit
edilmeye çalışılacak, daha sonra aynı rivâyetin nasıl bir bağlamla Şiî
eserlerde yer aldığı ve bu bağlam inşasından kimin, hangi râvilerin sorumlu
olduğu araştırılacaktır. Böylece hem hadisi tarihi açısından ilgi çekici
sonuçlara hem de Şiî itikâdının gelişim evreleri hakkında daha nitelikli
bilgilere ulaşılabilecektir.