Deneysel Alzheimer modelinde agmatinin etkilerinin araştırılması


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2009

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: MÜGE ŞİRVANCI YALABIK

Danışman: Feyza Arıcıoğlu

Özet:

Deneysel Alzheimer Modelinde Agmatinin Etkilerinin Araştırılması Müge Şirvancı Yalabık Alzheimer geri dönüşümsüz ve ilerleyici hafıza kaybını takiben tam demansla karakterize nörodejenaratif bir bozukluktur. Yaşlanmayla insanlarda en sık görülen demans formudur. Bu çalışmada sıçanlarda intraserebroventriküler (i.c.v) streptozotosin (STZ) ile oluşturulmuş Alzheimer modelinde agmatinin öğrenme ve bellek fonksiyonlarına etkisi ve bu etkinin oksidatif hasar açısından mekanizması araştırılmıştır. Çalışmamızda Sprague-Dawley erkek sıçanlar kullanılmış, kontrol, sham opere, STZ ve STZ+Agmatin olmak üzere 4 gruba ayrılmışlardır. Alzheimer modeli oluşturmak için stereotaksik yöntem ile sıçanlara i.c.v olarak bilateral STZ 3 mg/kg dozda 48 saat arayla 2 defa uygulanmış ve ilk uygulamayı takiben 14 gün beklenmiştir. On beşinci günde sırasıyla pasif sakınma ve Morris'in su tankı testleri ile öğrenme ve bellek fonksiyonları değerlendirilmiştir. Öğrenmesinin bozulduğu gösterilen sıçanlara 7 gün boyunca günde 2 defa 40mg/kg dozda agmatin intraperitoneal (i.p.) olarak uygulanmış ve takiben aynı testler tekrarlanmıştır. Tüm gruplar davranış testleri bittikten sonra (21. günde) dekapite edilerek beyin dokuları toplanmış ve oksidatif hasarı değerlendirmek için malondialdehit (MDA), glutatyon (GSH) seviyeleri ve myeloperoksidaz (MPO) aktivitesi ölçümleri yapılmıştır. İntraserebroventriküler STZ ile oluşturulmuş Alzheimer modelinde öğrenme ve bellek fonksiyonlarında belirgin bozulma olduğu ve bu bozulmaya oksidatif hasarın eşlik ettiği gösterilmiştir. Agmatin tedavisi ile hem kognitif fonksiyon testlerinde hem de paralel olarak oksidatif hasarda azalma gösterilmiştir. Bu bulgulara dayanarak agmatinin Alzheimer etyopatogenezinde önemli bir düzenleyici olabileceği düşünülmüştür. Effects of Agmatine in Experimental Alzheimer Model Müge Şirvancı Yalabık Alzheimer’s disease is a neurodegenerative disorder characterized by progressive loss of memory followed by complete dementia. Furthermore it is the commonest form of dementia affecting older people. In this study we investigated the effect of agmatine on learning and memory functions and on the mechanism of this effect against oxidative damage in intracerebroventricular (i.c.v) streptozotocin (STZ) model of Alzheimer’s disease in rats. We used Sprague-Dawley male rats and diveded them into 4 groups: naive control, sham operated, STZ and STZ+Agmatine. Rats were injected twice bilaterally i.c.v STZ (3mg/kg) on day 1 and 3 stereotaxically to induce experimental Alzheimer’s disease. After 14 days from 1st STZ injection, learning and memory impairment of rats were observed in passive avoidance and Morris water maze tests. Rats that showed learning impairment were administered agmatine intraperitoneal (i.p.) 40mg/kg twice daily for 7 days and they were again subjected to those behavioral tests after this treatment. On the 21st day after 1st STZ injection all groups were sacrificed by decapitation and brain tissues were collected for oxidative damage measurement. Malondialdehyde (MDA), glutathione (GSH) levels and myeloperoxidase (MPO) activity were measured for estimation of oxidative damage. Our study showed that there’s a significant impairment in learning and memory accompanied by oxidative damage in i.c.v STZ model of Alzheimer’s disease. Furthermore we demonstrated the effectiveness of agmatine in preventing the cognitive deficits as well as the oxidative damage. Based on these findings it is thought that agmatine can play an important role as a regulator in etiopathogenesis of Alzheimer’ disease.