Havalı Tabanca Atıcılığında Oksijen Solumanın Atış Performansı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2019

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: MURAT KAĞAN ERDOĞAN

Danışman: Serdar Orkun Pelvan

Özet:

Amaç: Atış öncesinde ve dinlenmede solunulan oksijenin atış performansı (başarılı atışlar ve başarılı olmayan atışlar) üzerindeki etkisinin araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Normal hava ve yüksek oksijenli (%100) olmak üzere her denek için 2 ayrı ölçüm protokolü uygulanmıştır. Testlerin uygulama sırası tek taraflı bilinmeyenli (tek kör) olmuş ve denekler hangi gazı soluduklarını bilmemişlerdir. Deneklere ölçümler arası en az 4 saat, en fazla 1 günlük toparlanma süresi verilmiştir. Denekler atış parkuruna geldiklerinde ilk olarak Laktik Asit (LA) ölçümüne tabi tutulmuşlardır. 10 atışlık ısınma ve silaha alışma sürecinden sonra 15 dk oksijen veya normal hava solumaya başlamışlar bu sürecin sonunda atış protokolünü uygulamışlardır. Her bir atış seti içinde 8 dakikada 10 atış tamamlanmış ve 5 dakika dinlenme periyoduna geçilmiştir. 5 dakikalık dinlenme periyodu boyunca denekler normal hava ya da oksijen soluyarak dinlenmişlerdir. Toplamda 6 set atış yapılmıştır. Atış protokolünün tamamlanmasından 3 dakika sonra LA ölçümü alınarak toparlanma süreci takip edilmiştir. Bu protokolün bitiminden en az 4 en fazla 24 saat sonra diğer soluma gazı (oksijen veya normal hava) kullanılarak bu protokol tekrar edilmiştir. Bulgular: Çalışmamızda oksijen solumanın genel atış performansını 12.5 puan sadece erkeklerde 13.4 puan ve sadece bayanlarda 10,3 puan yukarı taşıdığını ve performansı pozitif yönde etkilediğini görmekteyiz(p<0,05). Bu durum literatürde ki diğer performans çalışmaları ile benzerlik göstermektedir. Sonuçlar: Atıcıların saf oksijen soluması onların nefes tutma sürelerini uzatmış ve bu nedenle hedefe daha uzun sure odaklanarak nişan almalarını ve herhangi bir stres yaşamadan tetik çekmelerini sağlamış olabilir ve bu sayede atış performanslarını artırmıştır olabilir. -------------------- Objective: To investigate the effect of inhaled oxygen on firing performance (successful shots and unsuccessful shots) before and during firing. Methods: Two different measurement protocols were applied for each subject, normal air and high oxygen (100%). The tests was unilateral unknown (single blind) and the subjects did not know which gas they breathe. Recovery time at least 4 hours and a maximum 1 day between measurements. The subjects were first subjected to the measurement of Lactic Acid (LA). After a 10-shot warm-up and acclimation process, they began breathing oxygen or normal air for 15 minutes, and at the end of this process they applied the firing protocol. Within each shooting set, 10 shots were completed in 8 minutes and a rest period of 5 minutes was initiated. During the 5-minute rest period, subjects were rested by breathing normal air or oxygen. A total of 6 sets were fired. LA measurement was taken 3 minutes after the completion of the shooting protocol and the recovery process was followed. Results: In our study, we observed that oxygen inhalation increased the overall firing performance by 12.5 points, 13.4 points for males and 10.3 points for females only, and positively affected performance (p <0.05). This situation is similar to other performance studies in the literature. Conclusion: The pure oxygen inhalation of the shooters may have extended their breathing retention times and therefore may have focused on the target longer and allowed them to aim and shoot without any stress, thereby improving their firing performance.