Evaluation of molar distalization with zygomatic anchorage


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, Diş Hekimliği Klinik Bilimleri Bölümü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2017

Tezin Dili: İngilizce

Öğrenci: NOR MOHAMMED SHAHAB

Danışman: ZEYNEP AHÜ ACAR

Özet:

Zigomatik Ankraj Sistemleri Kullanılarak Gerçekleştirilen Molar Distalizasyonunun Etkinliğinin Değerlendirilmesi Amaç:Miniplak ve segmente ark telleri kullanılarak molar distalizasyonu gerçekleştirilmiş bireylerde miniplak ve segmente ark tellerinin molar distalizasyonu üzerindeki etkilerinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Materyal ve yöntemler:Bu çalışmanın materyalini Marmara Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ortodonti Anabilim Dalı arşivinden seçilen, Sınıf II maloklüzyonu olan, zigomatik ankraj kullanılarak maksiller molar distalizasyonu yapılmış 12 hastanın (5 erkek, 7 kadın) kayıtları oluşturmaktadır. Molar distalizasyonu öncesi ve sonrası alınan alçı modeler dijital olarak taranmış ve Mimics 3B analiz programına aktarılmıştır. Doğrusal ölçümler sanal alçı modeller üzerinde yapılmıştır. Meydana gelen diş hareketleri diztalizasyon öncesi ve sonrası ruga bölgesinde çakıştırılan sanal maksiller arklar üzerinde ölçülmüştür. Dental tipping hareketi distalizasyon prosederünün başında ve sonunda alınan sefalometrik radyografiler üzerinde ölçülmüştür. Bulgular ve sonuç: İskeletsel ankıraj protokolü, ankraj kaybı ve anteriyor bölge protrüzyonu gibi yan etkileri olmayan, üst molar distalizasyonunda kullanılan etkin bir tedavi seçeneğidir. Posteriyor dişlerin distal yönlü hareketi ve anteriyor dişlerin geri yönlü hareketi anteriyor çapraşıklığın düzeltilmesine katkı sağlar, bu da sabit ortodontik aygıtlarla tedavi süresinin kısalmasına sebep olur. Ayrıca bu yöntem ağız dışı apareylere ve çekimli tedavilere karşı hastaların başvurabileceği alternatif bir tedavi yöntemidir. ABSTRACT Evaluation of Molar Distalization with Zygomatic Anchorage Aim: The purpose of this study was to evaluate the treatment efficiency of miniplates and segmented archwires for upper molar distalization. Materials and methods:The records of 12 (5 males, 7 females, mean age 18 years) patients with Class II malocclusion, who had undergone maxillary molar distalization with zygomatic anchorage, were collected from the archives of the Department of Orthodontics, Faculty of Dentistry, Marmara University. Plaster model casts prepared before and after molar distalization were scanned digitally and transferred to the Mimics 16.0 software for 3D analysis. Linear measurements were made on these digitized casts. Teeth movements were then measured on the maxillary arches superimposed on rugae area before and after distalization. Dental tipping movements were measured on cephalometric radiographies taken at the start and end of the distalization procedure. Results and conclusion:Skeletal anchorage protocol is an efficient treatment option for upper molar distalization with no side effects such as anchorage loss and excessive protrusion of anterior segment. The distal movements of the posterior teeth and the backward movements of the anterior teeth that were observed in varying amounts can contribute to the correction of anterior crowding; therefore, this is likely to shorten the treatment with fixed orthodontic appliances, the second stage of treatment. Moreover, it offers the patient a treatment alternative to extra-oral appliances and extractions.