Üç taraflı hukuki ilişki modeli olarak havale


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Hukuk Fakültesi, Özel Hukuk Bölümü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2019

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: IŞIK ASLI HAN

Danışman: SERAP HELVACI

Özet:

Türk-İsviçre hukukunda havale (Assignation) (Anweisung); Türk Borçlar Kanunu m. 555-560 (CO / OR 466-471) hükümlerinde, çifte yetkilendirme ihtiva eden üç taraflı hukuki ilişkiler bakımından bir model olarak kurgulanmıştır. Bu kapsamda banka havalesi, EFT, akreditif, kambiyo senetlerinden poliçe ve çek, kredi kartı ile ödeme sistemleri, DLT (Distributed Ledger Technology) tabanlı veri akışları gibi iş hayatında sıklıkla başvurulan birçok yöntem; temelde havalenin, kanun koyucu tarafından özel hükümle düzenlenmiş veya ticari hayatta etkin uygulamalar tarafından şekillendirilmiş birer görünümüdür. Çalışmamızda, karakteristik edimleriyle bir sözleşmesel ilişki olmaktan ziyade, üçüncü kişi yararına sözleşme ya da temsil gibi bir yasal model sunan havale; Türk Borçlar Kanunu ve mehaz İsviçre Borçlar Kanunundaki hükümler bağlamında üç bölümde incelenmiştir: Havale kurumunun genel görünümü, hukuki niteliği ve benzer kurumlarla karşılaştırılması (I); Havalenin konusu, havale tesis edilmesi, havale ödeyicisinin havaleyi kabulü ile taahhüt altına girmesi ve nihayet havalenin sona ermesi (II); Havale çatısı altındaki edim, karşılık ve değer ilişkileri ile bu ilişkilerden birinin veya birden fazlasının geçersizliği halinde doğacak iade talepleri (III). -------------------- Instruction (Assignation) (Anweisung) has been designed in the Art. 555-560 of the Turkish Code of Obligations (CO / OR Art. 466-471) as a model for tri-partite relationships entailing double authorization. In this regard, many methods frequently used in the course of business such as bank remittance, electronic fund transfer, letter of credit, letter of exchange and check from negotiable instruments, payment via credit card, data flow through DLT-based systems (Distributed Ledger Technology) have been either stipulated in special provisions by the lawmaker or developed through business practice. In our work, instruction, - which offers a legal model similar to agreement in favor of a third party or procuration rather than a contractual relationship with characteristic subjects of performance - has been perused in three chapters: an overall view to instruction, its legal nature and comparison to similar legal institutions (I); subject matter of the instruction, establishing an instruction, instructed person’s entering into an undertaking by accepting the instruction, and finally, termination of instruction (II); Performance, cover and value relationships under the instruction and refund claims in the event that at least one of the said is invalid (III).