Fibrozis gelişmiş non alkolik yağlı karaciğer hastalarında uygulanan diyet tedavisinin fibrozis üzerine etkisinin değerlendirilmesi


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2019

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Tuğçe Özlü

Danışman: FATMA ESRA GÜNEŞ

Özet:

Amaç: Bu çalışma fibrozis gelişmiş non alkolik yağlı karaciğer hastalığında (NAYKH) uygulanan beslenme tedavisinin karaciğer hasarı üzerine etkisini incelemek amacıyla planlanmıştır. Bu kapsamda katılımcılarda transient elastografi yöntemi ile fibrozis derecesine bakılması, böylelikle tıbbi beslenme tedavisinin hastalığın tedavisi üzerindeki etkisini açıklamak hedeflenmiştir. Gereç Yöntem: Bu araştırma Marmara Üniversitesi Gastroenteroloji Enstitüsü bölümüne başvuran fibrozis gelişmiş NAYKH tanılı 18-65 yaş aralığında hastalar arasından, tesadüfi örneklem yöntemiyle seçilen 39 katılımcı ile gerçekleştirilen prospektif ilaç dışı bir müdahale çalışmasıdır. Üç ay süreyle uygulanan tıbbi beslenme tedavisi (%45-60 karbonhidrat, %10-20 protein, %20-35 yağ) sonrası hastaların fibrozis ölçümleri, antropometrik ölçümleri ve biyokimyasal bulguları tekrarlanmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan bireylerin %51,3’ünü kadın, %48,7’sini ise erkeklerin oluşturduğu ve katılımcıların yaş ortalamasının 49,46±11,01 yıl olduğu bulunmuştur. Katılımcıların tedavi öncesi karaciğer sertlik ölçüsü (LSM) değeri ile serum gamma glutamil transferaz (GGT) değeri arasında, tedavi öncesi kontrollü atenüasyon parametresi (CAP) değerleri ile beden kütle indeksleri (BKİ) ve bel çevreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde ilişki olduğu bulunmuştur (p<0,05). Katılımcıların tedavi sonrası tüm antropometrik ölçümlerinde, serum yüksek dansiteli lipoprotein (HDL) seviyeleri dışında tüm biyokimyasal bulgularında ve LSM ile CAP değerlerinde tedavi öncesine kıyasla istatistiksel olarak anlamlı düzelmeler saptanmıştır (p<0,05). Ağırlık kaybı %7’den büyük olan grup ile ağırlık kaybı %7’den düşük olan grup arasında tedavi sonrası fibrozis düzeyleri ve biyokimyasal bulgularındaki değişim açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0,05). Sonuçlar: Beslenme tedavisinin fibrozis tedavisinde önemli etkiye sahip olduğu bulunmuş olsa da ağırlık kaybı büyüklüğünün karaciğer hasarının değişimi üzerinde etkili olmadığı belirlenmiştir. Konunun aydınlatılması için büyük örneklem gruplarını içine alan ileri çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. -------------------- Aim: This study was planned to investigate the effect of nutritional therapy on liver injury in patients with non-alcoholic fatty liver disease who developed fibrosis. In this context, it was aimed to examine the degree of fibrosis by transient elastography method and to explain the effect of medical nutrition therapy on the treatment of the disease. Material method: This study is a prospective non-drug intervention study conducted with randomly selected 39 participants between 18-65 years of age diagnosed non alcoholic fatty liver disease (NAFLD) with fibrosis who applied to Marmara University Institute of Gastroenterology. Fibrosis measurements and biochemical findings of the patients were repeated after medical nutrition treatment (45-60% carbohydrate, 10-20% protein, 20-35% fat) for three months. After treatment, the patients were grouped according to their weight loss percentages and the effect of nutritional therapy on the disease was examined. Results: It was found that 51,3% of the participants were female and 48,7% were male and the mean age of the participants was 49,46 ± 11,01 years. There was a statistically significant relationship between the pretreatment liver stiffness measurement (LSM) and serum gamma glutamyl transferase(GGT) values, the pretreatment controlled attenuation parameter (CAP) values and body mass index (BMI) and waist circumference (p<0,05). Statistically significant improvements were found in all anthropometric measurements and all biochemical findings except serum HDL levels of the participants and LSM and CAP values compared to pretreatment levels (p<0,05). There was no statistically significant difference between the group with weight loss greater than 7% and the group with weight loss less than 7% in terms of changes in fibrosis measurements and biochemical findings after treatment (p>0,05). Conclusion: Although nutritional therapy has been found to play an important role in the treatment of fibrosis, it has been found that the degree of weight loss does not affect liver damage and changes in biochemical findings. Further studies involving large sample groups are needed to clarify the subject.