TERİPARATİD İLE TEDAVİ EDİLEN OSTEOPOROZLU HASTALARIN GERÇEK YAŞAM VERİLERİNİN ARAŞTIRILMASI


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Dahili Tıp Bilimleri Bölümü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2021

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Özge Karekök

Danışman: Dilek Yavuz

Özet:

Giriş ve amaç: Osteoporoz kemik kütlesinde azalma, kemik mikro-mimarisinde bozulma ve kemik kırılganlığında artma ile seyreden progresif bir metabolik kemik hastalığıdır. Osteoporotik kırıklar, morbidite ve mortalite artışı, düşük yaşam kalitesi ve yüksek sağlık maliyetleri ile sonuçlanır. Anabolik bir antiosteoporotik ilaç olan teriparatid tedavisi ile şiddetli osteoporozu olan hastalarda kemik mineral yoğunluğunda (KMY) artış ve kırık riskinde azalma olduğu gösterilmiştir. Kullanım süresi limitli olduğundan tedavi etkinliği için tedaviye uyum ve ilaca devamlılık önemli bir faktördür. Bu çalışmanın amacı, kırıklı osteoporoz nedeni ile teriparatid tedavisi başlanmış hastalarda teriparatid tedavisi ile etkinlik, güvenlilik, tedavi uyumu ve kemik mineral yoğunluğu ve laboratuvar verilerine etkisinin retrospektif olarak değerlendirilmesidir. Yöntem: Çalışmamıza Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Endokrinoloji Bilim Dalı polikliniğinde 2016-2019 yılları arasında teriparatid reçete edilmiş 141 osteoporoz hastası dahil edildi. Çalışmaya alınan hastaların dosyalarda mevcut demografik, radyolojik ve biyokimyasal verileri, tedavi süreleri ve yan etkiler kaydedildi. Tedavi öncesi ve sonrası kemik döngü belirteçleri ve KMY değerleri karşılaştırıldı. Nümerik veriler sayı ve yüzde olarak belirtildi, gruplar arası karşılaştırmalar ANOVA ve ki-kare testi ile yapıldı. Bulgular: Tedaviyi tamamlamış veya süresinden önce bırakmış 85 hasta değerlendirildiğinde teriparatid kullanım süresi 13,6±6 ay ve 18 aylık tedavi süresini tamamlayan vaka oranı %46 olarak bulundu. Yan etki nedeni ile tedavi kesilme oranı %6,1 idi. Altı ay ve üzeri süre ile teriparatid kullanan hastalarda 18 ay sonunda başlangıca göre L1-4 vertebra (p<0,0001) ve femur boynu (p=0,04) KMY değerlerinde anlamlı artış görüldü. Kemik yapım belirteçleri olan alkalen fosfataz (p=0,001) ve osteokalsin (p<0,0001) seviyelerinde ve yıkım belirteci olan Tip-1 kollojen C-terminal çapraz bağlı telopeptid (p<0,0001) seviyesinde 18 ay sonunda başlangıca göre anlamlı artış saptandı. Sonuç: Yan etki olmadığı sürece tüm hastaların ilaca devam etmeleri beklenirken tedaviyi tamamlayan hasta oranı %46 olarak saptanmıştır. Tedavi uyumu düşüktür. Tedavi uyumsuzluğunun nedenleri açık değildir. Yan etki nedeni ile tedavi kesilme 2 oranı %6,1 olarak görülüp genel olarak teriparatid tedavisinin 18 aylık izlemde güvenli olduğunu düşündürmektedir. Retrospektif veriler teriparatid tedavisi ile lomber vertebra ve kalça KMY değerlerinde etkin bir artış olduğunu göstermiştir. Tedavi uyum ve devam başarısını artırmak iç