Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi, Temel İslam Bilimleri Bölümü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2017
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Elif Behnan Karabıyık
Danışman: Mehmet Emin Maşalı
Özet:Bu çalışmada, Berlin Devlet Kütüphanesi’nde Ms. 4313 numara ile muhafaza edilen ve yedi varaktan oluşan Kur’an yazması imla ve metin yönünden incelenmiş ve yazmanın metin neşri gerçekleştirilmiştir. Bu bağlamda önce nüshanın fiziksel özellikleri tanıtılmıştır. Akabinde nüsha, imla açısından analize tabi tutulmuş, bu yapılırken de bir taraftan Resm-i Osmânî ile, diğer taraftan da günümüze ulaşan kadim Mushafların imlasıyla karşılaştırmaya gidilmiştir. Bunun sonrasında nüsha Osman Mushafları’nın istinsahından sonraki süreçte geliştirilen okumayı kolaylaştırıcı işaretler açısından analiz edilmiş, böylece nüshanın anılan işaretlerden ne kadarını ihtiva ettiğinin tespitine çalışılmıştır. Bir sonraki aşamada nüshanın tarihlendirmesine ilişkin olarak gerçekleştirilen radyokarbon analizininin (C14 testi) sonuçları değerlendirilmiştir. Sonunda anılan başlıklar altında yürütülen incelemelerden elde edilen veriler ışığında nüsha tarihlendirilmeye çalışılmıştır. Çalışmada müstakil bir bölüm altında nüshanın metin neşri de gerçekleştirilmiş, böylece nüshanın daha yakından tanınması ve yapılan analizlerin yerinde görülmesi hedeflenmiştir. ABSTRACT The aim of this study is to analyze the seven-sheet Quranic manuscript (Ms. 4313) preserved in Berlin National Library (Staatsbibliothek zu Berlin) in terms of paleographical aspect and to make its critical edition. Within this purpose, in the first part of the thesis, physical characteristics of the fragments have been located and its orthographical structure has been analyzed. Besides, the manuscript has been indicated in terms of the signs used as an aid to pronunciation which are emerged after the duration of Osman mushafs. In this context, it is tried to be found out that to what extend these signs are used in the manuscript. Taking all these data in consideration, the results given by the radiocarbon dating test (C14 test) have been evaluated by the paleographical results and dating of the manuscript tried to be presented. Apart from the introduction part, this study is composed of two main parts. In the second part of the study the critical edition of the manuscript has been done. Furthermore, its textual structure has been built in comparison to the Osman mushafs. Thus the information about the textual and paleographical structure of the manuscripts is aimed to be seen properly.