Secâvendî ile Hebtî'nin Vakf İhtilafları (Vakf-ı Lâzım, Vakf-ı Lâ Yecûz ve Kıf Durakları Örneği)

---

Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2019

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: MUHAMMED ŞÜKRÜ DÜZCAN

Danışman: Mustafa Kılıç

Özet:

         Kur’an-ı Kerîm nazil olduğundan bu yana onun lafız ve manası muhafaza edilmeye çalışılmıştır. Buna bağlı olarak tilavet edilirken ayetlerin manasını doğru yansıtmak ve yanlış anlaşılmalara engel olmak sahih tilavetin en önemli şartlarından kabul edilmiştir. Bu şartın yerine getirilmesinde tilavet esnasında uygun yerde vakfedilmesi büyük önem taşımaktadır. Bu konuda ilk dönemlerden itibaren birçok alim çalışmalar yapmıştır. Okuma sırasında kolaylık sağlamak amacıyla Mushaflara konulan vakf işaretlerinde bu çalışmalardan bazıları esas kabul edilmiştir. Secâvendî ve Hebtî’nin vakfları Mushaf basımında esas alınan vakf sistemlerindendir. Bu çalışmada bu iki alimin vakf sistemleri incelenmeye ve vakflarında kabul ettikleri temel kaideler belirlenmeye çalışılmıştır. Bu tespitler iki alimin ihtilaf ettikleri vakflar üzerinden yapılmıştır. Secâvendî ile Hebtî’nin ihtilafları; Secâvendî’nin vakf-ı lâzım, vakfın câiz olmadığını belirttiği vakf-ı memnu ve kıf (قف) durakları olmak üzere üç başlık altında incelenmiştir.