Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2017
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Büşra Nur Güler
Danışman: GÜLGÜN UYAR
Özet:Kur’ân-ı Kerîm’i anlama ve yorumlama faaliyeti olarak tefsir, sahâbe döneminden itibaren Müslümanların gündeminde olmuş, İslam coğrafyasının farklı bölgelerinde kaleme alınan eserlerle bir tefsir edebiyatı oluşmuştur. Kuşkusuz ki bu edebiyata, onu telif eden müfessirlerin tarihî, ictimaî ve şahsî konumunun yanı sıra, tefsir metodu ve yaşadığı dönemin tefsir anlayışı yansımıştır. Âyetlerin sîret-nüzûl ilişkisi bağlamında yorumlanıp yorumlanmadığının tahlili de bu sebeple gündeme gelmekte, Kur’ân’ın nüzûl sürecini ayrıntılarıyla okumaya katkı sağlayan, nüzûlün muhatapları nezdindeki konumunu ve bu muhatapların yorumunu belirlemeye yardımcı olan siyer-megâzî edebiyatı bu noktada önem arzetmektedir. Bu tez, sîret-nüzûl ilişkisi bağlamında bir uygulama örneği olarak Ahzâb Sûresi’nde Hendek Savaşı’nı ele almış, ilgili âyetlerle sınırlı tutularak tefsir ve siyer-megâzî edebiyatı karşılaştırılmıştır. ABSTRACT Tafsir, as an activity of understanding and interpreting the Qur'an, has been on the agenda of Muslims since the time of sahaba (companions of the Prophet Muhammad). Thus, a huge literature on tafsir has been formed by the works of the Muslim scholars of various regions and times. Undoubtedly, this literature reflects historical, social and individual feautures of the commentators as well as the method of commentary of their ages. As a result, the analysis of whether or not the verses are interpreted coherently with Sirah and Nuzul seems to be of great significance. In other words, it is important to read the Qur'an's narrative process in detail and to try to understand the position of the audience and the interpretation of the interlocutors. This thesis deals with the Battle of Khandaq in Sura al-Ahzab (The Combined Forces) in order to examine the coherency between Sirah and Nuzul in reference to the related verses as well as the tafsir and the Sirah-Maghazi literature